Wydarzenie, które nigdy siÄ™ nie znudzi, choć obchodzi już 49 edycjÄ™. Mowa tutaj o miÄ™dzynarodowym konkursie fotografii prasowej World Press Photo. SpoÅ›ród przeszÅ‚o 83 tyÅ›. zdjęć, tegoroczne jury wyÅ‚oniÅ‚o zwyciÄ™skie prace. W konkursie braÅ‚o udziaÅ‚ prawie 4,5 tyÅ›. fotografów z ponad 122 krajów. Tematem wystawy sÄ… przede wszystkim kataklizmy, które nieszczęśliwie dotknęły Å›wiat w ostatnim czasie. Wszyscy dobrze pamiÄ™tamy chwile w których wojna w Iraku nie schodziÅ‚a z pierwszych stron gazet oraz wciąż budzÄ…cÄ… wiele emocji Å›mierć Jana PawÅ‚a II. Na wystawie obecne sÄ… również fotografie ze zniszczeÅ„ po huraganie „Katrina”, falach tsunami, trzÄ™sienia ziemi w Kaszmirze i Pakistanie. Prezentowane sÄ… również zdjÄ™cia z obozów dla uchodźców m.in z Bangladeszu oraz wiele innych przygnÄ™biajÄ…cych jednak prawdziwych wydarzeÅ„... Praca, której miÄ™dzynarodowe jury przyznaÅ‚o tytuÅ‚ zdjÄ™cia roku 2005 przedstawia kobietÄ™ z dzieckiem w obozie dla ofiar gÅ‚odu w Nigrze. Autorem fotografii jest Kanadyjczyk Finbarr O’Reilly. WÅ›ród zwyciÄ™zców znalazÅ‚ siÄ™ również wybitny polski fotograf Tomasz Gudzowaty, który wraz z WÄ™gierkÄ… Judit Berekai zdobyÅ‚ trzeciÄ… nagrodÄ™ w kategorii reportażu sportowego za cykl zdjęć, przedstawiajÄ…cy zapaÅ›ników ćwiczÄ…cych tradycyjnÄ… hinduskÄ… sztukÄ™ walki, zwanÄ… nada kusti. WracajÄ…c jednak do samej wystawy. Co roku pokazywane na World Press Photo fotografie budzÄ… kontrowersje i wiele emocji, zachÄ™cajÄ… do rozważaÅ„ i wewnÄ™trznych przemyÅ›leÅ„. Pomimo tego, co roku wystawa ta odwiedzana jest przez ogromnÄ… ilość spoÅ‚eczeÅ„stwa w różnym przedziale wiekowym. Faktem jest, że niektórzy z nich na jakÄ…kolwiek wystawÄ™ .chodzÄ… raz do roku i jest niÄ… World Press Photo. Czy to nie dziwne, że jedna wystawa mobilizuje takÄ… rzeszÄ™ ludzi? Co jest w niej tak niezwykÅ‚ego? Czy fotografowie nie przekraczajÄ… pewnych granic w swych fotoreportażach? Stare powiedzenie brzmi „Ciekawość ludzka nie zna granic”... MyÅ›lÄ™, że kontrowersyjność tej wystawy ma o wiele gÅ‚Ä™bsze pojÄ™cie. PrzechadzajÄ…c siÄ™ pomiÄ™dzy wielkimi formatami zdjęć, dotyka nas to, co widzimy...smutek, Å›mierć, choroby, tragedie. Jest nam żal tych wszystkich ludzi i szczerze współczujemy. Wtedy dochodzi do nas, jakie ludzie przeżywajÄ… nieszczęścia w czasie, gdy my spokojnie zastanawiamy siÄ™ nad problemami dnia codziennego. Przykre jest to, że nic nie możemy zrobić, jakbyÅ›my caÅ‚Ä… winÄ™ brali na siebie. Tak naprawdÄ™ te zdjÄ™cia nie pokazujÄ… nam nic nowego, co by szokowaÅ‚o. Na co dzieÅ„ w wieczornych wiadomoÅ›ciach sÅ‚yszymy o wydarzeniach ze Å›wiata, o tragediach, które powstajÄ…, o wojnach, o gÅ‚odzie, o chorobach...Różnica polega na tym, że na wystawie zewszÄ…d otaczajÄ… nas obrazy, które zmuszajÄ… nas do refleksji i nie możemy przejść koÅ‚o nich obojÄ™tnie lub wyÅ‚Ä…czyć TV...ZdjÄ™cia, które zobaczymy pozostanÄ… w naszej pamiÄ™ci jeszcze przez dÅ‚ugi czas. I tu Å›miem twierdzić, że ciekawość, która nami kierowaÅ‚a jeszcze przy kasie biletowej, zupeÅ‚nie znika...Pojawia siÄ™ natomiast uczucie bezradnoÅ›ci wobec otaczajÄ…cej nas rzeczywistoÅ›ci, a zarazem wewnÄ™trzny spokój, że dziÅ› możemy spać spokojnie...

Najczęściej zadawane pytania

Podobne artykuły:

Wersja do druku