Pytania o sens istnienia towarzyszą ludziom od tysięcy lat. Myśliciele, artyści i uczeni wciąż próbują na nie odpowiadać, ale rezultatem są kolejne pytania.

Zagubiony w ich gÄ…szczu, współczesny czÅ‚owiek odczuwa potrzebÄ™ poznania ostatecznej, rozstrzygajÄ…cej odpowiedzi, która uwolni go od zwÄ…tpieÅ„ i koniecznoÅ›ci poszukiwania sensu życia i Å›mierci. Anthony Storr przyglÄ…da siÄ™ w swojej książce tym, którzy oferowali tego rodzaju pewność: zaÅ‚ożycielom współczesnych sekt (David Koresh i Jim Jones), charyzmatycznym guru (Gieorgij Iwanowicz Gurdżijew i Bhagwan Åšri Radżnisz), wpÅ‚ywowym myÅ›licielom (Rudolf Steiner, Carl GustavJung, Zygmunt Freud), a także Å›wiÄ™temu Ignacemu Loyoli i Jezusowi Chrystusowi. Jedni proponowali rozwiÄ…zania, które wiÄ™kszość ludzi na Å›wiecie uznaÅ‚aby za szaleÅ„cze lub zbrodnicze – ale znaleźli siÄ™ tacy, którzy w nie uwierzyli. MyÅ›li i wskazówki innych sÄ… przez wielu ludzi na Å›wiecie akceptowane i przestrzegane – choć sÄ… i tacy, którzy podajÄ… je w wÄ…tpliwość. „Do kogo powinniÅ›my siÄ™ zwrócić?” – pyta Storr w tytule ostatniego rozdziaÅ‚u. Odpowiedź jest tyleż uczciwa i użyteczna, co nierozstrzygajÄ…ca.

fragment:

Znacznie Å‚atwiej wskazać tych, których powinno siÄ™ unikać, niż polecić godnych zaufania mentorów. Za potencjalnie niebezpiecznych należy uznać tych guru, którzy wykazujÄ… skÅ‚onność do zachowaÅ„ autorytarnych i paranoicznych. [...] Szczególnie należy unikać guru, którzy sprawujÄ… kontrolÄ™ nad pieniÄ™dzmi, odzieżą i wÅ‚asnoÅ›ciÄ… osobistÄ… swoich uczniów. [...] Podejrzany jest każdy ruch odcinajÄ…cy siÄ™ od spoÅ‚eczeÅ„stwa, tak w aspekcie geograficznym, jak i socjalnym. Tak samo wyglÄ…da sytuacja w przypadku ruchów wytyczajÄ…cych wyraźne granice miÄ™dzy „my” i „oni”, „boskim” i „szataÅ„skim”, „zÅ‚ym” i „dobrym”.

Storr postrzega wielu guru jako emocjonalnie niezrównoważonych, wykazujÄ…cych maÅ‚o sympatyczne cechy charakteru: samotnicy, z doÅ›wiadczeniem gÅ‚Ä™bokiego kryzysu psychicznego (czasami także psychozy). […] Pewność siebie wiÄ™kszoÅ›ci z nich graniczy z arogancjÄ… , sÄ… bardzo narcystyczni, niekiedy z pretensjami do pompatycznej wielkoÅ›ci; niektórzy zdradzajÄ… skÅ‚onnoÅ›ci paranoiczne, inni, jak Radżisz czy Koresh, wykorzystywali innych ludzi finansowo lub seksualnie.
„Kirkus Reviews”

Anthony Storr (1920–2001) – angielski psychiatra i pisarz, urodzony w Londynie, studia ukoÅ„czyÅ‚ w Cambridge. CzÅ‚onek m.in. Królewskiego Towarzystwa Lekarskiego, Królewskiego Towarzystwa Psychiatrów i Królewskiego Towarzystwa Literackiego. Autor takich książek, jak The Dynamics of Creation (1972), The Art of Psychotherapy (1979), Music and The Mind (1993) czy Jung (1972, wyd. pol. 2000). W 2009 roku w wydawnictwie W.A.B. ukaże siÄ™ kolejna książka Anthony’ego Storra Samotność (1989).


Najczęściej zadawane pytania

Podobne artykuły:

Wersja do druku