Wraz z wiekiem skóra traci swoją jędrność i blask. Czynniki, które mają największy wpływ na nasz wygląd to m.in. wrodzona predyspozycja genetyczna, ekspozycja na promieniowanie UV ( słońce, solarium) i zanieczyszczenia środowiska, długotrwały stres, duże utraty lub przybrania na wadze, choroby ogólnoustrojowe, przewlekłe nadużywanie alkoholu, palenie papierosów. Część z tych zmian można wyeliminować, części zapobiegać, ale niestety wraz z upływem czasu pojawiają się charakterystyczne odznaki starzenia. Zmiany obserwowane na twarzy w kolejnych dekadach życia to:

1. 30-lat: nadmiar skóry powiek górnych ( opadanie powiek górnych), ' kurze łapki' w bocznych kątach oka
2. 40 - lat: wyraźnie zaznaczone fałdy nosowo - wargowe ( bruzdy od skrzydełka nosa do kącika ust); poprzeczne zmarszczki czoła i zmarszczki marsowe ( pionowe międzybrwiowe)
3. 50-lat: opadanie końca nosa; mniej wyraźnie zaznaczona linia żuchwy; zmarszczki szyi; widoczne poziome pasma mięśnia szerokiego szyi; opadanie bocznych części policzków ( tzw. chomiki)
4. 60-lat, 70-lat, 80-lat: ścieńczenie skóry oraz zanik tkanki podskórnej, przyczyniający się do wyraźnych zmarszczek i wiotkości skóry.

Spowolnienie tych procesów uzyskamy dzięki odpowiedniej diecie, ćwiczeniom, prawidłowemu programowi dbania o skórę oraz radzeniu sobie ze stresem dnia codziennego. Jeśli jest już za późno na prewencję, jedyne, co nam zostaje to oddać się w ręce chirurga plastycznego.

ZABIEGI ODMŁADZAJĄCE TWARZ
Zlikwidowanie zmarszczek twarzy możemy osiągnąć kilkoma sposobami, w zależności od ich umiejscowienia, głębokości, napięcia skóry, wieku i oczekiwań pacjenta.

Dostępne metody obejmują:
1. wstrzykiwanie tzw. wypełniaczy w zmarszczki,
2. podawanie środków osłabiających mięśnie,
3. peelingi ( z ang. peel - złuszczać),
4. lifting twarzy i szyi. ( z ang. lift - unosić).

WYPEŁNIANIE ZMARSZCZEK TWARZY ZA POMOCĄ IMPLANTÓW
Wypełniacze to preparaty pochodzenia biologicznego lub sztucznego, podawane w formie zastrzyków podskórnych lub śródskórnych w celu modelowania konturów twarzy, wypełnienia zmarszczek lub powiększania ust. Preparaty biologiczne to - własna tkanka tłuszczowa pacjenta, kwas hialuronowy, kolagen.

Preparaty kolagenowe zastosowano po raz pierwszy do wygładzania zmarszczek w latach 80. Kolagen jest obcogatunkowym białkiem pochodzenia zwierzęcego, stąd możliwość wystąpienia reakcji alergicznej u około 10 % pacjentów. Obecnie preparaty kolagenowe wypierane są przez substancje syntetyczne nie powodujące uczuleń.

Autogenny przeszczep tłuszczu pobierany jest w znieczuleniu miejscowym z brzucha, bioder lub pośladków specjalną sondą, rozdzielany, a następnie czyste komórki tłuszczowe są wstrzykiwane w pożądane miejsce ( fałdy nosowo - wargowe, wargi, zmarszczki marsowe, etc ). Zabieg trzeba powtórzyć po 4 tygodniach do 3 miesięcy, gdyż część tłuszczu ulega wchłonięciu.

Kwas hialuronowy jest polisacharydem mającym taki sam skład we wszystkich żywych organizmach, stad jego zastosowanie nie wymaga testów skórnych.Najczęściej w medycynie estetycznej stosuje się stabilizowany kwas hialuronowy pochodzenia niezwierzęcego. Jest to preparat w formie żelu, ulegający naturalnej biodegradacji. Nie wywołuje odczynów alergicznych. Zabieg polega na wprowadzeniu preparatu cienką igłą podskórnie lub śródskórnie w celu wypełnienia powierzchownych lub głębokich zmarszczek skóry. Efekt jego działania utrzymuje się od 6 do 12 miesięcy.

Substancje sztuczne to m.in. Gore - Tex, poliakrylamid ( Aquamid firmy Contura).Aquamid ma postać żelu, składa się z 97,5% wody oraz 2,5% poliakrylamidu. Jest on biokompatybilny, nie powoduje reakcji alergicznych. Efekt uzyskany po wstrzyknięciu jest ostateczny - preparat nie wchłania się, nie ulega przemieszczeniu. Zabieg przeprowadzony bez lub w znieczuleniu miejscowym, polega na wprowadzeniu cienką igłą żelu w warstwę podskórną. Nie jest on przeznaczony do korekcji drobnych zmarszczek.Podawanie wypełniaczy może powodować przejściowy obrzęk, zaczerwienienie, pobolewanie miejsca iniekcji.

TOKSYNA BOTULINOWA ( jad kiełbasiany)
Jest to najsilniejsza znana toksyna biologiczna, która wytwarzana jest przez beztlenową pałeczkę Clostridium botulinum. Po raz pierwszy wykorzystywana została w medycynie w roku 1973. Wtedy to Scott opublikował prace o osłabieniu mięśni zewnętrzgałkowych w leczeniu zeza. Zastrzyki z toksyny były również stosowane w spastycznym nawykowym skurczu powiek, połowiczym porażeniu twarzy, dystoniach, kręczu karku. Do medycyny estetycznej toksyna została wprowadzona w 1992 roku. Poznano siedem serotypów antygenowych ( A do G), z czego w medycynie wykorzystywana jest neurotoksyna typu A. Dawka śmiertelna dla człowieka po podaniu doustnym nie jest znana, ale według badań Scotta powinna wynosić około 3000 jednostek dla człowieka o wadze 70 kg. W medycynie estetycznej stosuje się dawki do 200 jednostek podczas zabiegu. Działanie toksyny polega na blokowaniu przewodzenia impulsów nerwowych do komórek mięśniowych. To powoduje czasowe porażenie wiotkie mięśnia, rozluźnienie znajdującej się nad nim skóry, a w rezultacie wygładzenie zmarszczek. Wskazania w medycynie estetycznej to: zmarszczki międzybrwiowe (marsowe), poziome zmarszczki czoła, kurze łapki, nosowo - wargowe, poprzeczne szyi.
Zabieg wykonuje się ambulatoryjnie, bez znieczulenia. Do wstrzyknięć stosuje się strzykawki do insuliny 1ml lub 2,5 ml z igłą, 30G. Wykonuje się iniekcje podskórne lub domięśniowe. Efekt działania widoczny jest po dwóch - trzech dniach od zabiegu, efekt końcowy uzyskuje się po 10 - 14 dniach i utrzymuje się on przez 6 - 8 miesięcy. Zastrzyki botulinowe można wykonywać tylko 2- 3 razy w roku. Objawy uboczne po zabiegu są niewielkie i krótkotrwałe - małe krwiaki, zaczerwienienie, obrzęk.
Dodatkowym zastosowaniem toksyny botulinowej w medycynie estetycznej jest bardzo uciążliwa dla pacjentów dolegliwość, a mianowicie nadmierna potliwość dłoni, pach, stóp. Średni czas działania toksyny w przypadku wstrzyknięć w dłonie i stopy to 25 tygodni, w okolice pach - 28 tygodni.
Oprócz zastosowania w medycynie estetycznej, toksyna botulinowa używana jest w połowiczym kurczu twarzy, kurczu powiek, kręczu szyi, szczelinie odbytu, dynamicznej stopie końskiej spowodowanej spastycznoscią u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Przeciwwskazaniami do zastosowania toksyny są choroby płytki nerwowo - mięśniowej (miastenia gravis, zespół Lambert Eatona), stwardnienie zanikowe boczne, rdzeniowy zanik mięśni, alergia na albuminę ludzką i na toksynę botulinową typu A, ciąża i okres karmienia, stany zapalne skóry, przyjmowanie leków: przeciwkrzepliwych z grupy pochodnych kumaryny; kwasu acetylosalicylowego ( Aspiryna) w chorobie wieńcowej; leków blokujących płytkę motoryczną; antybiotyków aminoglikozydowych. Toksyny nie wolno stosować u osób starszych ( powyżej 60 roku życia), gdyż zmarszczki w tym wieku są zmarszczkami statystycznymi, a nie dynamicznymi stąd podanie botuliny nie przyniesie pożądanego efektu.

Chirurgia Plastyczna Lek. med. Joanna Kurmanow
Absolwentka Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Poznaniu. Od 1994 roku zatrudniona na Oddziale Chirurgii Plastycznej i Rekonstrukcyjnej Kliniki Chirurgii Urazowej Akademii Medycznej w Poznaniu, obecnie na stanowisku starszego asystenta.Specjalizację I stopnia z chirurgii ogólnej uzyskała w Klinice Chirurgii Urazowej i Leczenia Oparzeń Akademii Medycznej w Poznaniu.
Chirurgią plastyczną i estetyczną zajmuje się od 1994 roku.Szkolenie specjalizacyjne w zakresie chirurgii plastycznej odbyła w renomowanych ośrodkach - we Wrocławiu oraz w Warszawie w Klinice Chirurgii Plastycznej Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego. Tam też wykonywała zabiegi chirurgii rekonstrukcyjnej - m.in. rekonstrukcja piersi po mastektomii, korekcja zniekształceń pourazowych, korekcja wad wrodzonych oraz estetycznej - korekcja zmarszczek twarzy i szyi, korekcja nosa, powiek. Swoje umiejętności zawodowe doskonaliła na licznych stażach i szkoleniach w kraju i za granicą ( Oddziały Chirurgii Plastycznej w Arhus, Dania; Bristol, Wielka Brytania; Chalons s. Marne, Francja ). Podczas staży naukowych w latach 1994 -1995 na Oddziale Chirurgii Plastycznej i Rekonstrukcyjnej Szpitala Uniwersyteckiego w Bristolu brała udział w programach badawczych na temat wykorzystania skóry glicerolowanej w głębokich oparzeniach u dzieci oraz w powstawaniu Banku Skóry , części Euroskin Bank z Holandii.Jest autorem i współautorem prac naukowych na temat chirurgii plastycznej oraz leczenia oparzeń opublikowanych w czasopismach polskich i zagranicznych oraz przedstawianych na licznych międzynarodowych zjazdach i sympozjach ( m.in. w Berlinie, Poznaniu, Xian ).
Po złożeniu egzaminu praktycznego i teoretycznego otrzymała dyplom specjalisty drugiego stopnia z chirurgii plastycznej i rekonstrukcyjnej. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Chirurgii Plastycznej i Rekonstrukcyjnej, The International Confederation of Plastic Reconstructive and Aesthetic Surgery(IPRAS) oraz Polskiego Towarzystwa Leczenia Oparzeń.

Kontakt:
Specjalistyczny Gabinet Lekarski
ul. Gorczewskiego 7/1, Poznań
tel. od godz. 14.00: (+61) 843 50 20
KONTAKT BEZPOŚREDNI - 0504 112 103
www.kurmanow.pl Chirurgia Plastyczna, jkurmanow@yahoo.com

Najczęściej zadawane pytania

Podobne artykuły:

Starzenie się skóry twarzy (2005-01-10)
Wersja do druku