Grypa żołądkowa, czyli nieżyt żołądkowo-jelitowy, to trwająca kilka dni dolegliwość, która wiąże się z nieprzyjemnymi objawami takimi jak biegunka czy nudności. W jaki sposób możemy ją zwalczać?
Czym jest grypa żołądkowa? Jakie daje objawy?Nieżyt żołądkowo-jelitowy to zakażenie wirusowe, które występuje sezonowo - w krótkim okresie atakuje znaczną populację. Głównymi objawami tego schorzenia są biegunki oraz nudności i wymioty. Ponadto w trakcie nieżytu może pojawić się gorączka, dreszcze, bóle brzucha i inne Co powoduje występowanie grypy żołądkowej?Choć na schorzenie to potocznie określamy mianem grypy, to nie ma ona nic wspólnego z faktyczną grypą, którą powodują różne wirusy grypy. Co za tym idzie, szczepienie przeciwko grypie nie chroni w żaden sposób przed zachorowaniem na grypę żołądkową, gdyż jest ona efektem obecności norowirusów, adenowirusów i astrowirusów w ludzkim organizmie (rzadziej odpowiedzialne są bakterie). Aby określić, co faktycznie jest przyczyną, przeprowadza się laboratoryjne badania diagnostyczne. Zazwyczaj są to badania próbek kału, badania genetyczne, jak również testy serologiczne w surowicy krwi oraz testy immunoenzymatyczne.Podobieństwo między schorzeniami-grypami bierze się stąd, iż czasami w wypadku występowania nieżytu żołądkowo-jelitowego pojawiają się wspomniane dreszcze czy gorączka. Warto również pamiętać, iż zarażenie grypą żołądkową następuje drogą pokarmową i kropelkową. W trakcie choroby istotne jest zachowanie higieny, mycie pokarmów - szczególnie po ustaniu objawów, gdyż nosiciel wirusów nadal może zarażać. Jak łagodzić objawy grypy żołądkowej?Nieżyt żołądkowo-jelitowy określa się mianem schorzenia samoograniczającego się, co oznacza, że już po 5-7 dniach chorzy odczuwają znaczną poprawę, a najmniej przyjemne objawy utrzymują się do 3 dni. Warto w tym czasie spożywać sporo wody niegazowanej oraz uzupełniać elektrolity. Pomocne mogą być także napary z mięty i szałwii. W trakcie schorzenia należy również zrezygnować z potraw ciężkostrawnych oraz alkoholu. Jednocześnie przedłużające się biegunki mogą spowodować wyjaławianie układu pokarmowego. Wówczas w miejsce bakterii probiotycznych pojawią się drobnoustroje chorobotwórcze (np. bakterie z rodziny Campylobacter czy Salmonella), które utrudniają wchłanianie substancji pokarmowych. W takiej sytuacji możemy zastosować probiotyk, który pomoże w ustabilizowaniu mikroflory jelitowej. trilac®W przypadku leku OTC (over the counter, czyli wydawanego bez recepty) trilac® mówimy o 3 szczepach bakterii kwasu mlekowego przebadanych pod kątem skuteczności. Jedna kapsułka zawiera 1,6 x 109 CFU bakterii kwasu mlekowego: • Lactobacillus acidophilus (La-5), • Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus (Lb-Y27), • Bifidobacterium lactis (Bb-12).Wymienione wyżej bakterie probiotyczne mają zdolność adhezji (przylegania do nabłonka układu pokarmowego) oraz wykazują działania antagonistyczne i konkurencyjne względem drobnoustrojów patogennych. Lek OTC trilac® zaleca się spożywać 1-2 kapsułki doustnie 3 razy na dobę przez 2 tygodnie do miesiąca. Potem dawkowanie może być zmniejszone do 2 kapsułek na dobę. Kapsułki najlepiej spożywać z dużą ilością płynu podczas posiłku lub godzinę przed posiłkiem. Dotyczy leku trilac®TRILAC • kapsułki, 20 sztuk • Produkt leczniczy • Substancja czynna: 1 kapsułka zawiera 1,6 x 10⁹ CFU bakterii kwasu mlekowego Lactobacillus acidophilus (La-5) 37,5%, Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus (Lb-Y27) 25%, Bifidobacterium lactis (Bb-12) 37,5% • Wskazania: poantybiotykowe zapalenie jelit ze szczególnym uwzględnieniem leczenia wspomagającego rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy, głównie przy nawracającym rzekomobłoniastym zapaleniu okrężnicy, zapobieganie biegunce podróżnych, leczenie wspomagające po antybiotykoterapii • Podmiot odpowiedzialny: Zakład Farmaceutyczny AMARA sp. z o.o., ul. Stacyjna 5, 30-851 KrakówTo jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.Nr medyczny: TRI06123Bibliografia: 1. Łoś-Rycharska E., Czerwionka-Szaflarska M., Biegunki rotawirusowe – dlaczego warto im zapobiegać, “Przegląd Gastroenterologiczny” 2011; 6 (2): 60–68. 2. Tokarz-Deptuła B., Deptuła W., Probiotyki, a układ odpornościowy przewodu pokarmowego ssaków, “Postępy mikrobiologii”, 2017, 56, 2, 157–162. 3. Czerwionka-Szaflarska M., Adamska I., Ostra biegunka u dzieci - najnowsze wytyczne, “Forum Medycyny Rodzinnej” 2009, tom 3, nr 6, 431–438.

Najczęściej zadawane pytania

Podobne artykuły:

Wersja do druku