Zawód - artysta: kursy rysunku dla hobbystyczne, instytucje kultury, współpraca z galeriami

Artysta jest profesjonalistą. Paradoksalnie, nawet samo połączenie tych słów wydaje się tworzyć pewien dysonans. Jaki jest zawód artysty? Co to za czynność? Już na tym etapie pojawiają się pytania i trwają dyskusje. Jeśli jest to „osoba zajmująca się sztuką”, to samo pojęcie „sztuki” jest niejednoznaczne.  

Ale zasady i prawa przetrwania w tym dziwnym świecie nadal istnieją i są dość jasne, a często surowe.

Dlaczego student ASP nebo kursu rysunku dla hobbystów jest skazany na rozczarowanie i porażkę?

Zacznijmy od początku. Młody i ambitny neofita sztuki, rozpoczynający naukę na uczelni artystycznej, zazwyczaj od razu marzy o dniu, w którym podbije świat. Ale od tego momentu jest skazany na porażkę. Jego prace nigdy nie będą znane, nigdy nie będą pokazywane w największych muzeach świata - nie trafią do głównego obiegu świata sztuki. Jednocześnie taki absolwent stworzy warunkową powłokę świata sztuki i będzie jednostką strukturalną rynku sztuki.

Pracownia rysunku dla hobby Artakademia dzieli się swoim doświadczeniem z początkującymi artystami tutaj: https://artakademia.com/kursy-rysunku-dla-hobbystow/kursy-rysunku-dla-poczatkujacych

Tylko taki artysta odegra zasadniczo inną rolę niż ta, o której marzył. Jest ciemną materią świata sztuki. Utrzymuje presję, której potrzebuje, aby cały świat się nie rozpadł. A wszystko to za sprawą chęci i zainteresowania dotarciem do centrum - w oświetlonej części świata sztuki, tzw.

Teoria ta została zaproponowana przez amerykańskiego kuratora, artystę i teoretyka Gregory'ego Choleta (1). Podobnie jak właściwości ciemnej materii w fizyce, opisuje, jak znaczna część artystów i ich twórczość, która jest wykluczona z głównego nurtu świata sztuki, nadal jest jej składnikiem strukturalnym i ma na nią decydujący wpływ.

Ciemna materia to sztuka - to artyści , którzy nie działają w ramach sztuki St. ITT , ale aktywnie starają się ją zdobyć . Jest to około 90-95% artystów , których praca jest nie objęte publicznie . Więc tylko 5-10% są te artystów , którzy są zainteresowani w instytucjach i przyczyniają się do rozpowszechniania ich pracy .  

Z kolei uczniowie, skupiając się na przykładach wybitnych osobistości, są nastawieni na to, że z czasem dokonają rewolucji w świecie sztuki i przejdą do historii. Pomysły te są skutecznie podsycane przez ambicje i wiarę w siebie młodych radykałów, a to dobrze sprawdza się w systemie sztuki ciemnej materii. A także o chronicznym kryzysie akademickim absolwentów.

Świat rynku sztuki w swojej głównej postaci jest więc wyścigiem szczurów, w którym określone kategorie artystów zarabiają instytucje, a inni artyści nieświadomie się do tego przyczyniają. Ale liczba osób, które chcą być w świetle pod rampą, nie maleje, nawet jeśli w tym teatrze nie ma miejsca dla wszystkich.

Jakie stolice są ważne dla studenta kursu rysunku dla hobby?

Co ciekawe, takich światów sztuki może być kilka. Nie mogą się przecinać i być autonomiczne, mieć własne systemy oceny i hierarchie. 

Na przykład, wraz z uznanymi instytucjami światowymi, w wielu krajach postsocjalistycznych zachowało się takie zjawisko instytucjonalne, jak Dom Artystów. Jego wartości i preferencje obracają się na orbicie, która prawie nie przecina się z innymi i działa zgodnie z ustalonymi od dawna technikami, zwykle nieaktualnymi .

Jednocześnie najnowszą historię sztuki kształtują takie środowiska ekspertów, jak kuratorzy, właściciele galerii , krytycy, doświadczeni artyści i kolekcjonerzy, którzy wspierają się wzajemnie i ściśle ze sobą współpracują. Na tym świecie prawdziwą wartością świata sztuki nie są pieniądze, ale reputacja i miejsce w historii sztuki.

Bo tak dużą rolę dla artysty odgrywa współpraca z kuratorami i galeriami, a także przyzwoita praca sąsiedzka , która zazwyczaj jest wynikiem miejsca w dobrych zbiorach . Jeżeli artysta jest zainteresowany w rozwijaniu długoterminową karierę , to będzie bardziej opłacalne dla niego nie sprzedawać swoją pracę , jeśli to ma być w złym kolekcji . Zamiast tego, gdy oferując wystawowa pracy w przyzwoitej okolicy, cena może nie odgrywać rolę . Jest też lepiej nie wziąć udziału w wątpliwych wystawy , która może całkowicie wymazać z zainteresowaniem nawet w swoich udanych prac .  

Tak więc okazuje się , że dla św ITT sztuki ważny kapitał nie jest finansowy , ale zasadniczo różny . C i kapitał starają się nabywać, bo oni tworzą miejsca w społecznej hierarchii . Zgodnie z klasyfikacją filozofa Pierre'a Bourdieu (2) wyróżnia się następujące formy kapitału :

• Social ialnyy kapitał - reputacja , własność władza i oznaczenie systemu od społecznych relacji osoba , która może działać jako zasobu w celu uzyskania korzyści .  
• Kulturalna stolica - erudycja , wiedza o współczesnej sztuce , kompetencje w sztuce .  
• Kapitał symboliczny - kredyt zaufania , który ułatwia każdy akt społecznej wymiany ialnoho . To stolica honoru i prestiżu, która pozwala zaufać człowiekowi , dostrzec go , nadać mu wartość .  
• Kapitał ekonomiczny - zasoby materialne .  

Takie kapitały są źródłami władzy, ich wielkość i struktura kształtują pozycję ich właścicieli w przestrzeni społecznej. Ten, kto je posiada, zyskuje władzę nad tymi, którzy mają mniejszy kapitał lub nie mają go wcale. Jeśli chodzi o artystów, w tym obszarze ważne jest, aby skupić się nie tyle na kapitale ekonomicznym, ile na kapitale społeczno-kulturowym, który ostatecznie dostarcza kapitału symbolicznego.

Kupują ode mnie obraz! Świetnie, ale kto?

Jeśli artysta planuje karierę w galerii, to pytanie ma znaczenie. Zwykle młody artysta napotyka na chybił trafił niezliczone instytucje, inicjatywy i propozycje. Często takie propozycje są bardzo wątpliwe, dlatego warto zrozumieć, jakie miejsce zajmuje ta czy inna propozycja na rynku sztuki, który umownie dzieli się na pierwotne i wtórne.  

• Podstawowym rynkiem sztuki są cenione galerie, których właściciele współpracują z instytucjami oficjalnego obiegu sztuki. O rynkowej wartości dzieł decydować będzie nie popyt, ale pozycja artysty i jego rola w historii sztuki, jego twórcza biografia, historia wystaw i współpracy z instytucjami, liczba dzieł w cennych zbiorach. Jednak podczas kompilacji biografie należy pamiętać , że lista krajów, w których udało się sprzedać swoje obrazy - to nie lista zbiorów . Do ceny dla takich prac są ustalane przez właścicieli galerii w dialogu z artystą i kolektora ( prywatnego lub Przedstawiciel instytucji ). Dobry właściciel galerii też nie pozwalają coraz to dobry pierwsza praca w złym kolekcji , więc może odmówić niegodnych klientów . To samo roszczenie idhid i kryteria tworzenia cen są do artystów , są niezależnie zajmuje się sprzedażą swoich dzieł . 
• Wtórny rynek sztuki - jest aukcja domy i „ sklepy Art ”, który może bezpiecznie nazywają sami galerie. R iznytsya jest taka, że ich właściciele nie współpracują z instytucjami leczenia formalnego , więc coś oddziela się od ogólnego rynku. Nie budują długotrwałych relacji z artystami i kupują raczej przypadkowe prace od przypadkowych artystów . Gospodarcze korzyści decyduje tutaj , więc nie jest żaden wybór kupujących . Główną funkcją obiektów jest dekoracyjny, a skupić się na szerokim rynku odbiorców i ich smaków . Cena determinacja jest utworzona na zasadzie podaży i popytu , która jest określana przez właściciela , jest on również dystrybutorem.  

Oczywiście sytuacja instytucjonalna w każdym kraju jest szczególna, ale ogólny system pozostaje ten sam: współpraca z galeriami i poszukiwanie odpowiednich programów wspierających młodych artystów. Czasami do wsparcia projektów dołączają się instytucje nietwórcze, oddając swoją przestrzeń nowoprzybyłym. Zawsze możesz samodzielnie zorganizować wystawę, jeśli masz odpowiednie zasoby. Możesz stworzyć własną tymczasową galerię lub miejsce do zaprezentowania swojej pracy. Nie zapominajmy o programach stypendialnych , rezydencjach i kursach rysunku dla hobby. 

Oto główna lista instytucji kulturalnych dla artystow hobbystów.

• Muzea - są zaangażowane w ochronę i propagowanie kulturalnego i naturalnego dziedzictwa , jego przechowywania i gromadzenia . Rodzaje ekspozycji - stałe , czasem odbywające się wystawy czasowe o charakterze historycznym . Masz edukacyjną funkcję . 
• Galerie współczesnej sztuki - są zaangażowane w analizę współczesnej techniki , występujących uznana artystów , posiada multidyscyplinarny charakter, mają swoje własne kolekcje (z niektórymi wyjątkami ) , a także wykonać edukacyjną funkcję .  
• Galerie miejskie - finansowane z budżetu miasta , promują lokalnych artystów , wpływają na kulturę regionu .  
• Komercyjne galerie - promowanie indywidualnych artystów i zajmuje się sprzedażą swoich prac , są przechowywane przez prywatne podmioty nie mają społeczne ialnyh obowiązków , przeprowadzić wielopoziomową współpracę z artystami , biorąc udział w targach sztuki .  
• Galeria non-profit - istnieją wraz z instytucjami lub fundacjami , przestrzenie artystyczne , organizowane przez artystów , galerie studenckie .  
• Domy aukcyjne - mówią nie tylko o prestiżowych aukcjach międzynarodowych , które tworzą rynek sztuki , ale także aukcjach lokalnych , które mają swoją specyfikę . Jednak takie aukcje zwykle mają niski prestiż, ponieważ wisi The praca jest prawie nieobecny , z wynikiem , który wykazywał dużo kiczu , a prace sprzedawana za niską cenę . Oczywiście , istnieją wyjątki , gdy charytatywne aukcje warto zauważyć . Na przykład taka jest aukcja Bátor Tábor , która jest organizowana od 2013 roku w Budapeszcie i Warszawie .      
• Kursy rysunku dla dorosłych - pomoże tym początkującym dorosłym artystom, którzy mają zestaw umiejętności, ale chcieliby się rozwijać jako profesjonalny artysta. (Dobrym przykładem takich kursów jest Artakademia, pracownia rysunku architektonicznego)

Każda z tych instytucji ma swoją funkcję i odgrywa ważną rolę w świecie sztuki. Młody artysta powinien świadomie ocenić swoje aspiracje, swoje obecne miejsce i działać zgodnie z obranym kierunkiem.

Inną formą współpracy z instytucjami kultury - jest to część w konkursach. Po przeczytaniu o warunkach konkurencji powinna trzeba płac uwagi do tego, co lub zapewnia Opłata za uczestnictwo, ile pracy można wysłać w kategoriach dostarczane operacje na różnych etapach , lub zostać podane do katalogu , który będzie od pracy wówczas , czy będą organizowane przez możliwość wizyty , płacić za droga i nocleg .  

Nie powinniśmy zapominać o odpowiedniej reklamie ich pracy. Dostęp do pracy w Internecie jest koniecznością. Oprócz własnego adresu www , bardzo efektywna jest aktywność na Facebooku i Instagramie , która rozwinęła się w ostatnich latach jako platforma artystyczna. Galeryści śledzą nowe nazwiska, w tym za pomocą sieci społecznościowych.

Umiejętność samoorganizacji to jedno z kluczowych wyzwań stojących przed artystą. Dziś artysta musi być własnym organizatorem i managerem. Dotyczy to zarówno organizacji personalnej, jak i możliwości stworzenia grupy czy struktury, w której będzie działać.

Praca - artysta przygotowuje portfoli co i opis projektu

W poprzednich częściach cyklu „ Praca - artysta” , o którym mowa do pojęcia ciemnej materii St. ITT sztuki i dlaczego los studenta Akademii często wiąże się frustracji , lub raczej dla pomyślnego rozwoju zdolnego tylko dobry draw i z którym instytucje kultury mogą wystąpić współpracy , a także o tym programie lub rezydencja może pójść do kilku lat , coraz do tej finansowej oprogramowania . Niniejsza publikacja opisująca jest , z czym należy jechać do wszystkich tych miejsc , a jest - która ma być zaprezentowana sobie i jego projektowi.

-----------------

Magdalena Kobus , istorykynya art , w latach 2013-2018 dyrektor warszawskiej galerii „ Raster ”, obecnie specjalista ds. Komunikacji w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie . Źródło : Fundacja Sztuki Polskiej ING     

Może współpracujesz z galerią szkol rysunku dla hobbystów?

Ta forma współpracy jest często poszukiwana przez młodych artystów. Scenariusz współpracy z galerią przedstawiany jest jako gwarancja wymarzonej i beztroskiej pracy twórczej, a wszystkie doczesne problemy (jak sprzedaż obrazów, organizacja wystaw, promocja artysty i współpraca z kolekcjonerami) spadają na barki właścicielki galerii . Artysta może wykonać tylko nowe arcydzieła i przyjść na wino przy najbliższym otwarciu. No może ten model nie jest tak odległy od rzeczywistości, ale to wszystko wiąże się z dużą odpowiedzialnością po stronie artysty. 

Po pierwsze, 50 procent przychodów ze sprzedaży dzieł to coś w rodzaju stałego procentu udziału galerii w sprzedaży. W wyjątkowych przypadkach odsetek ten może się różnić, ale na ogół pozostaje podobny w różnych krajach.

 Po drugie, właściciel galerii zwykle otrzymuje wyłączne prawa do sprzedaży Twojej pracy. Oznacza to, że jeśli Twój kolega, kolega z klasy lub kolekcjoner zdecyduje się na zakup Twojej pracy, zgodnie z umową, osobiście nie będziesz mógł sprzedać mu żadnej pracy. Będziesz musiał podać dane kontaktowe galerii na sprzedaż. Naruszenie tej zasady może oznaczać skandal i wypowiedzenie warunków współpracy. Oficjalna strona artysty powinna zawierać informacje o Twojej współpracy z tą galerią, a podpis prac na każdej z wystaw powinien zawierać wzmiankę o tym, że prace te są wypożyczone z tej galerii.

Z drugiej strony galeria wprowadza artystę w świat sztuki i profesjonalnie opiekuje się nim na poziomie lokalnym i międzynarodowym, prezentuje jego prace kolekcjonerom i mediom, gdyż ma prawo wypowiadać się w imieniu artysty.

Istotne jest, aby kierunek działalności galerii był związany z twórczością artysty i podążała tam za ogólną logiką twoich prac . Wszystkie aspekty współpracy reguluje umowa, a po jej wygaśnięciu dochodzi do ugody między galerią a artystą. Kalkulacja uwzględnia środki, które galeria zainwestowała w prace (np. Projekt, dokumentację itp.) Oraz określa losy prac pozostających w kolekcji.    

To najpowszechniejszy model współpracy artysty z galerią. Na podobnej zasadzie organizowana jest współpraca ilustratorów z wydawnictwami czy agencjami.

Na zakończenie chciałbym dodać: bez względu na to, jak ścieżka artysty wygląda z boku , aby nie wpaść w kryzys i pułapki świata sztuki, ważne jest, aby znaleźć własną drogę. Nie powinieneś skupiać się na porównywaniu się z innymi i nie starać się prześcigać innych ani przekonywać świata o swojej wyjątkowości. Wystarczy porównać siebie i swoją pracę z tym, co było wcześniej. Czy jest coś, co pomoże mi i mojej firmie wznieść się jutro na wyższy poziom? 

Przy odpowiednim rozwoju świat i tak cię zauważy. Po pierwsze, powinieneś mieć to, z czym idziesz w świat. Powinieneś więc znać wymienione zasady gry i nie polegać na nich.