Z wizytą u dziecięcego psychologa
fotolia.com, 177373369 | Autor: Photographee.eu
Psycholog dziecięcy nie rozwiązuje problemów jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, jednak wizyta w jego gabinecie może okazać się bardzo pożyteczna. Pracuje z najmłodszymi, nastolatkami oraz ich rodzinami, co oznacza, że posiada wiedzę oraz umiejętności w zakresie pomocy nawet w najtrudniejszych sytuacjach.
Posiada wykształcenie dające mu prawo do wykonywania swojego zawodu i są to najczęściej ukończone 5-letnie studia magisterskie na kierunku psychologia. Będąc dziecięcym psychoterapeutą, ma zazwyczaj dodatkowo ukończone specjalistyczne szkolenia z zakresu pomocy terapeutycznej dzieciom i młodzieży. Terapeutą dziecięcym może być również pedagog, które odbył takie studium podyplomowe.
Kiedy zareagować?
Nie każde niepokojące zachowanie naszego dziecka jest równoznaczne z koniecznością udania się do specjalisty, jednak są sytuacje, w których tego typu konsultacja jest przydatna. Jeżeli więc:
Wychowawca dziecka lub jego opiekun regularnie zwracają uwagę na jego problemy, mimo, że sami ich nie dostrzegamy, wówczas warto skonsultować się z psychologiem dziecięcym i sprawdzić, czy rzeczywiście nie dzieje się nic niepokojącego
Odczuwamy niepokój związany z prawidłowym rozwojem lub też zachowaniem naszego dziecka, jak również czujemy się bezradni oraz nie możemy znaleźć z nim porozumienia, to jest wskazanie, aby skonsultować się z dobrą poradnią psychologiczną w Warszawie lub też innym mieście
Jak przygotować się do wizyty?
Do wizyty w gabinecie psychologicznym nie trzeba się specjalnie przygotowywać. Dobrze jednak przypomnieć sobie najistotniejsze fakty z życia dziecka oraz ważne wydarzenia, które mogły znacząco wpłynąć jego zachowanie dzisiaj. Warto także wiedzieć, ile ważyło oraz mierzyło dziecko po urodzeniu, czy wystąpiły komplikacje okołoporodowe, czy dziecko było karmione piersią oraz kto sprawował nad nim opiekę od momentu urodzenia. Ważne są także przebyte choroby oraz fakt, czy znajduje się ono pod opieką jakiegokolwiek specjalisty.
Na podobne pytania odpowiadają rodzice, którzy na pierwszą wizytę powinni udać się do psychologa sami, bez dziecka. Zadaniem specjalisty jest pogłębiona rozmowa o zaistniałym problemie oraz o niepokojących zachowaniach dziecka. Cała wizyta trwa ok. 60 minut, podczas których psycholog zadaje wiele pytań, mających pomóc w postawieniu diagnozy i znalezieniu sposobu na rozwiązanie problemów. Następne wizyty odbywają zazwyczaj z dzieckiem i, jeśli istnieje taka potrzeba, planowana jest seria badań diagnostycznych. W praktyce oznacza to rozwiązywanie różnego rodzaju testów, w tym również wykonywanie rysunków, a wszystko to w atmosferze zabawy i życzliwego kontaktu.
Podsumowując, jeżeli nasze dziecko boryka się z problemami, których nie jest w stanie samo rozwiązać, lub też my, rodzice, nie potrafimy mu w tym pomóc, wówczas pomoc psychologa dziecięcego może okazać się nieoceniona. Coraz więcej rodziców, którzy borykają się z trudnościami w zachowaniach i funkcjonowaniu swoich dzieci, decyduje się na wizytę u tego typu specjalisty.
Najczęściej zadawane pytania
Podobne artykuły:
Jaką formę psychoterapii wybraćWersja do druku
Szukaj
Wakacje w Turcji — last minute dla rodzin z dziećmi
Wakacje last minute w Turcji to doskonały pomysł dla rodzin z dziećmi. Wczasy zakupione na ostatnią chwilę kosztują zazwyczaj znacznie mniej. To pozwala z
Sposób na włosy… po wakacjach
Plażowanie, kąpiele w morzu, długie wędrówki górskie lub zwiedzanie malowniczych miejsc – to tylko niektóre z aktywności, kt&oac
Jak patrzeć na świat pozytywnie
W dzisiejszych czasach, pełnych wyzwań i stresu, pozytywne myślenie może wydawać się trudne. Jednak to właśnie optymizm i pozytywne podejście do życia
Pierwszy dzień na siłowni: jak się przygotować i o czym pamiętać, aby wrócić do formy
Rozpoczęcie przygody z siłownią może być ekscytujące, ale także nieco stresujące, zwłaszcza jeśli jest to Twój pierwszy raz lub powrót p
Jak skutecznie zapobiegać zapaleniu jamy ustnej u dziecka?
Dzieci dość często doświadczają problemu procesów zapalnych w obrębie jamy ustnej. Obejmują one fragmenty błony śluzowej, ale niekiedy też całą śl