Jeśli dostrzegasz niepokojące objawy u twojego dziecka, stało się zobojętniałe, markotne, unika kontaktu z wami lub nie chce chodzić do szkoły - jest to znak, że stało się coś, z czym sobie nie radzi. Inne niepokojące objawy to nerwowość, nadpobudliwość, napady paniki, długotrwałe moczenie się w nocy lub inne nietypowe zachowania, które budzą twoje obawy.

Każde z wymienionych przypadków nie powinno być przez ciebie bagatelizowane. Jeśli w porę zareagujesz, łatwiej ci będzie jemu pomóc. Zazwyczaj rodzic dzięki swojej troskliwości, opiekuńczości i wsparciu jest w stanie rozwiązać sam źródło problemów. Jednak zdarzają się sytuacje, że pomimo swoich dobrych chęci i starań, nie jesteśmy w stanie dotrzeć do dziecka i mu pomóc - wtedy niezastąpiona jest wizyta u psychologa.

Jednak nie tylko wtedy udajemy się do psychologa, kiedy dziecko przysparza nam samych problemów i jest trudne do ujarzmienia. Sygnał, który powinien wzbudzić czujność rodziców jest zbytnia nieśmiałość, trudność w nawiązywaniu kontaktu z rówieśnikami, lęk przed zostawaniem nawet na chwilę samemu lub zaburzenia odżywiania oraz częste bóle głowy lub brzucha. Są to przypadki, z którymi również warto zwrócić się o pomoc do psychologa dziecięcego. Zanim to zrobisz, najpierw zwrócić uwagę na częstotliwość występujących objawów i od kiedy maluch takie zachowania przejawia. Jeżeli pojawiają się sporadycznie, lub trwają krótki okres to warto dać sobie trochę czasu na samodzielne poradzenie z trudnościami.

Jak przebiega wizyta?

Przed wyborem specjalisty, warto zasięgnąć opinii w internecie lub skorzystać z usług poleconego psychologa. Kiedy trafimy na odpowiedniego specjalistę z powołaniem, kompetentnego i z odpowiednim podejściem do dzieci to mamy dużą szansę na sukces, w innym wypadku możemy się zrazić a problem będzie się dalej rozwijał.

Zazwyczaj na pierwszej wizycie konsultacyjnej psycholog przeprowadza tzw. wywiad. Pyta o powód wizyty, przebieg ciąży i porodu, a także o rozwój psychiczny i fizyczny dziecka. Te pytania oraz informacje na temat relacji dziecka z rodzicami, rówieśnikami, atmosfery w domu oraz metod wychowawczych są niezwykle ważne, by specjalista mógł wysnuć poprawną hipotezę. Kolejnym krokiem jest obserwacja - najlepiej, żeby była przeprowadzana w najbardziej naturalnych warunkach. Dlatego cenne będą np. nagrania wideo, niektórzy psycholodzy dziecięcy decydują się nawet na obserwacje w warunkach domowych, przez jakiś czas uczestniczą w życiu rodziny.

W zależności od wieku dziecka i jego problemu, specjalista dostosowuje odpowiednie metody badawcze. Nigdy nie powinny one być nieprzyjemne dla malucha, polegają one zazwyczaj na zabawie. W sesjach powinni uczestniczyć rodzice lub opiekunowie, by psycholog mógł ocenić sposób komunikowania się dorosłych z podopiecznym. Przeważnie potrzebnych jest kilka sesji, podczas których specjalista poznaje dziecko, rodziców/opiekunów i relacje między nimi.

Nie jest łatwo podjąć decyzję o zabraniu dziecka do gabinetu psychologicznego. Zazwyczaj rodzice bardziej niż dzieci stresują się i wstydzą. Dlatego tak istotne jest, by trafić na zaufanego i dobrego psychologa, który już na pierwszej wizycie rozwieje nasze wątpliwości i obawy i da nam poczucie bezpieczeństwa. Waszym wspólnym celem jest rozwiązanie kłopotów z jakimi się borykacie, a zrobienie pierwszego kroku, jakim jest poszukanie pomocy u specjalisty, to już połowa sukcesu.

Artykuł poleca psycholog z Poznania  - www.psychoterapia-poznan.net

Podobne artykuły:

DRUKUJ