Skóra naczynioruchowa charakteryzuje się skłonnością do napadowego czerwienienia pod wpływem czynników miejscowych i ogólnych: promieniowania UV, wysokich i niskich temperatur, stresu, alkoholu, pikantnych potraw, wysiłku fizycznego, przebywania w saunie, stosowania niektórych kosmetyków i leków. Czerwienienie się spowodowane jest rozkurczem naczyń zależnym od mięśni gładkich. Włókna czuciowe są stymulowane przez czynniki mechaniczne, cieplne i chemiczne. Odpowiedź na bodźce czuciowe zależy od neuropeptydów uwalnianych z zakończeń nerwowych. Rozwój zmian naczyniowych
Początkowo objawy są przemijające, stopniowo jednak dochodzi do trwałego rozszerzenia naczyń. Wzrasta przepuszczalność naczyń włosowatych i powstają obrzęki. Zwiększanie ilości płynu pozakomórkowego doprowadza do wtórnej niewydolności naczyń limfatycznych, zalegania płynu tkankowego i tworzenia się mikrocelullitis. Prowadzi to do uszkodzenia włókien elastynowych, których zmiany degeneracyjne nasila również ekspozycja na światło słoneczne. Reakcja zapalna wzmaga się, a następnie utrwalają się zmiany rumieniowe i teleangiektazje. Skutkiem tych procesów jest rozwój trądziku różowatego, trudnej do leczenia dermatozy.

Skóra naczynioruchowa predysponuje do wystąpienia trądziku różowatego (rosacea) i dlatego zmiany wczesne często określa się terminem "prerosacea". Pierwsze objawy pojawiają się zwykle u kobiet około 20 r.ż., zwłaszcza u osób chętnie korzystających ze słońca. W okresie prerosacea dochodzi do wzmożonej reaktywności naczyń bez ich trwałego rozszerzenia, obecny jest rumień i pojedyncze teleangiektazje.

Niewątpliwą rolę w rozwoju zmian naczyniowych odgrywają czynniki dziedziczne. Bardzo istotny jest także wpływ estrogenów - niektóre kuracje hormonalne oraz przyjmowanie środków antykoncepcyjnych zawierających estrogeny, może spowodować te objawy.

Pielęgnacja
Skóra naczynioruchowa jest bardzo wrażliwa i wymaga specjalnej pielęgnacji: ochrony przed niekorzystnymi czynnikami środowiskowymi (promieniowaniem UV, mrozem, wiatrem) oraz stosowania preparatów uszczelniających naczynia i łagodzących podrażnienia. Podstawą leczenia jest unikanie czynników zaostrzających zmiany skórne. Duża grupa pacjentów nie toleruje większości kosmetyków, dlatego tak trudno dobrać odpowiednie preparaty. Wśród składników kosmetyków najczęściej podrażniają: alkohol etylowy, aceton, alkohol benzylowy, mentol, glikol propylenowy, ?-hydroksykwasy (AHA), laurylosiarczan sodu, kwas paraaminobenzoesowy, kwas witaminy A, mocznik, nadtlenek benzoilu. Tolerancja AHA zależy od pH preparatu, w którym występuje: przy wyższym pH nie występują podrażnienia.

Trzeba unikać czynników drażniących, np. mycia twarzy twardą, chlorowaną wodą, używania mydeł, toników i alkoholowych roztworów substancji leczniczych. Już we wczesnym okresie objawów naczynioruchowych należy stosować kosmetyki hypoalergiczne, nie zawierające zbyt wielu składników. Do mycia twarzy zalecane jest używanie mleczka lub delikatnych preparatów myjących przeznaczonych do skóry wrażliwej. Nie powinno się stosować peelingów ziarnistych i wysuszających preparatów przeciwłojotokowych. Konieczne jest regularne korzystanie z kremów chroniących przed mrozem i promieniowaniem UV, nawilżających i łagodzących, a przede wszystkim preparatów zmniejszających przepuszczalność naczyń i nasilenie reakcji zapalnej.

Kremy zawierające alfa-hydroksykwasy i mające odpowiednie pH działają korzystnie, ponieważ mogą zwiększyć produkcję mukopolisacharydów1 i kolagenu w skórze właściwej.

Retinaldehyd zawarty w kosmetykach powoduje zmniejszenie rumienia. Korzystne efekty może też wywierać używanie kremów zawierających witaminę C oraz E, które wpływają na syntezę kolagenu w skórze i zmniejszenie reakcji zapalnej. Skutecznie zmniejsza zaczerwienienie i łagodzi podrażnienia również wyciąg z kasztanowca. Panthenol dodany do kosmetyków działa kojąco i dodatkowo nawilża.

Oprócz profilaktyki i właściwej pielęgnacji skóry należy przyjmować doustnie leki uszczelniające naczynia, a w razie nasilenia reakcji zapalnej - leki przeciwhistaminowe.



1)Mukopolisacharydy - związki biogenne dla organizmu. Występują w tkance łącznej w połączeniu z białkami strukturalnymi (kolagenem i elastyną). Struktura ta stanowi szkielet dla tkanki łącznej. Nadaje skórze odpowiednią elastyczność i napięcie oraz podtrzymuje zewnętrzne warstwy skóry, spełniając równocześnie funkcję łącznika naskórka ze skórą właściwą.

Najczęściej zadawane pytania

Podobne artykuły:

Wersja do druku