Problem niepłodności dotyczy wielu par w wieku rozrodczym. Nowoczesne i ciągle rozwijające się kliniczne i laboratoryjne techniki wspomaganego rozrodu stwarzają szansę na posiadanie swojego genetycznego potomstwa.

Techniki wspomaganego rozrodu

Techniki wspomaganego rozrodu są metodami diagnostycznymi i leczniczymi, które dają niepłodnej parze możliwość bycia biologicznymi rodzicami. Jedną z popularniejszych technik jest zapłodnienie pozaustrojowe, czyli in vitro polegające na połączeniu komórki jajowej z plemnikiem w warunkach laboratoryjnych - poza organizmem kobiety. Inną z metod jest inseminacja, która polega na umieszczeniu w jamie macicy odpowiednio przygotowanego w laboratorium nasienia. Męski materiał rozrodczy może pochodzić od partnera kobiety starającej się o dziecko bądź od anonimowego dawcy. Technika inseminacji może być zastosowana wyłącznie u kobiet z drożnymi jajowodami. W przypadku niedrożności wskazane jest zapłodnienie in vitro.

Postępowanie kwalifikacyjne do zabiegu zapłodnienia in vitro

Pierwszym etapem są wizyty kwalifikacyjne do zabiegu in vitro. W pierwszej powinni uczestniczyć oboje partnerzy. Taka wizyta nie trwa dłużej niż 40-60 minut. Kobieta zostaje poddana badaniu USG w celu oceny stanu układu rozrodczego. Następnie wykonywane są badania hormonalne oraz cytologia. W przypadku mężczyzny dokonywane są badania nasienia. W trakcie kolejnej wizyty lekarz, kierując się wynikami badań, dokonuje wyboru możliwej do zastosowania techniki zapłodnienia pozaustrojowego. Kolejnym etapem jest przygotowanie do zabiegu polegające na stymulacji hormonalnej kobiety za pomocą leków, która skutkuje dojrzewaniem komórek jajowych. Stymulacja trwa około 7-12 dni i wymaga systematycznej obserwacji lekarskiej.

Etap pobrania materiału rozrodczego

Pobranie materiału rozrodczego od kobiety i mężczyzny ma miejsce tego samego dnia i przeprowadzane jest po zakończeniu stymulacji hormonalnej, a więc po dojrzeniu pęcherzyków z komórkami jajowymi. Mężczyzna oddaje nasienie w specjalnym pomieszczeniu w klinice. Zaleceniem jest, by przed oddaniem nasienia przestrzegana była 3-5 dniowa abstynencja seksualna. Kobieta poddawana jest punkcji, czyli pobraniu płynu pęcherzykowego wraz z komórkami jajowymi za pomocą cienkiej igły. Zabieg trwa około 15 minut, a kobieta może wrócić do domu już po 2-3 godzinnej obserwacji w klinice.

Zapłodnienie in vitro i transfer zarodków

Pobrany materiał poddawany jest odpowiedniemu przygotowaniu i selekcjonowaniu. Komórki jajowe umieszcza się w specjalnym inkubatorze, a po kilkunastu godzinach umieszczane są tam również plemniki. Po około 8-20 godzinach można określić, czy doszło do zapłodnienia. Następnie w 2-5 dniu od zapłodnienia, do jamy macicy wprowadza się 1-2 zarodki za pomocą cienkiego cewnika. Kobieta powinna zgłosić się do kliniki po około 12 dniach od przeprowadzonego transferu zarodków. Wówczas wykonywane jest badanie hormonalne (HCG), służące stwierdzeniu ciąży, która potwierdzana jest badaniem USG w piątym tygodniu od transferu.