Aspartam oznaczany kodem E951, pomimo właściwości rakotwórczych wciąż możemy znaleźć w różnorakich produktach spożywczych. Często wiele z nich nie posiada na opakowaniu informacji o jego składzie. Stosowany jest jako substancja słodząca.
Aspartam to syntetyczna substancja słodząca, która stosowana jest masowo w przemyśle spożywczym oraz farmaceutycznym. Zawierają ją m.in.: niskokaloryczne jogurty, owocowe napoje gazowane, płatki śniadaniowe, gumy do żucia, sosy do lodów, syropy do kawy, słodziki, ketchupy i ciastka bez cukru, napoje i batoniki odżywcze, miętusy, kakao błyskawiczne. Można go też znaleźć w wielu wędlinach i rybach (zarówno w folii jak i konserwach). Ostatnio coraz częściej pojawia się w produktach farmaceutycznych, np. w większości tabletek musujących (multiwitaminy, minerały). Jest też dostępny w formie tabletek, które można stosować zamiast cukru, pod kilkudziesięcioma nazwami handlowymi (m.in.: NutraSweet, Equal, Sugar Free, Canderel). Aspartam jest również stosowany przez diabetyków.

Atrakcyjność aspartamu jako słodzika wynika z faktu, że jest on ok. 180 razy bardziej słodki od cukru i przy tym jego kaloryczność, przy stężeniach dających wrażenie słodyczy jest niemal zerowa. Smak aspartamu nie jest identyczny ze smakiem zwykłego cukru. Słodycz aspartamu jest odczuwana wolniej od słodyczy cukru, dłużej jednak jest zachowywana w ustach. Kombinacja aspartamu z innym słodzikiem acesulfamem w smaku jest nieodróżniana u większości ludzi od cukru.

Teoretycznie na opakowaniach produktów, które go zwierają powinno być napisane, że zawierają tę substancję, najczęściej jednak napisy wydrukowane są niezauważalną na pierwszy rzut oka czcionką lub w ogóle ich nie ma.

Co ma w sobie ta substancja?

Aspartam został wynaleziony w 1965 r. przez Jamesa M. Schlattera pracującego dla firmy farmaceutycznej G.D. Searle & Company. Schlatter otrzymał ten związek w ramach badań nad poszukiwaniem leków przeciwwrzodowych. Odkrył jego słodycz zupełnie przypadkowo, liżąc wbrew zasadom BHP swój własny palec ubrudzony tym związkiem. Po początkowych perturbacjach z legalizacją tego związku jako dodatku do żywności, rozpoczęto jego produkcję i sprzedaż na wielką skalę od 1981 r. W 1985 r., G.D. Searle została przejęta przez koncern Monsanto. Koncern ten przemianował tę firmę na NutraSweet Company i kontynuował produkcję aspartamu. Patent amerykański na jego produkcję wygasł w 1992 r. i od tej pory jego produkcją zajęło się kilka innych koncernów chemicznych, m.in. japońskie Ajinomoto, francuskie Merisant oraz Holland Sweetener Company.

Już 5 lat temu włoscy naukowcy z Fundacji Ramazziniego przeprowadzili badanie na szczurach. Obserwowali gryzonie przez 159 tygodni. W tym czasie podawali im pożywienie zawierające aspartam w dawkach imitujących dzienne spożycie tego związku przez ludzi. Szczury podzielono na kilka grup w zależności od przyjmowanej dawki. Związek ten wywołał u szczurów chłoniaki, białaczkę oraz nowotwory (szczególnie nerek u samic i nerwów obwodowych u samców), nawet jeśli spożywały mniejsze dawki niż dozwolone w przemyśle spożywczym dla ludzi.

U ludzi natomiast dopuszcza się dawkę 40 miligramów słodzika dziennie na kilogram masy ciała. By osiągnąć taki poziom teoretycznie, przeciętny dorosły człowiek musiałby wypić 14 puszek dietetycznego napoju lub zjeść 80 saszetek słodzika.

Niemniej jednak warto uczulić się na to,by za każdym razem sprawdzać skład wszelkich produktów przed ich spożyciem. Warto również kupować produkty znanych i zaufanych marek, które szczególną uwagę zwracają na walory zdrowotne swoich wyrobów.



Najczęściej zadawane pytania



Podobne artykuły:

Biała kiełbasa z grilla kcal
Foto album

Wersja do druku