Dotyczy głównie kobiet w średnim wieku w okresie około i po- menopauzalnym. Dopóki nie zacznie rozrastać się poza jajniki, prawie nie daje objawów lub są one mało charakterystyczne - o chorobie może świadczyć np. przedłużająca się niestrawność, wzdęcia, bóle podbrzusza, czy brak apetytu. Najważniejsza jest profilaktyka, czyli regularne wizyty u ginekologa. Przy zmianach łagodnych zwykle stosuje się farmakoterapię i po 3 - 6 miesiącach wykonuje się kontrolne USG. W przypadku zaawansowanej choroby konieczna jest operacja - wycina się oba jajniki, jajowody, macicę oraz okoliczne węzły chłonne. Potem najczęściej zleca się chemioterapię.