Endometrioza charakteryzuje się rozrostem błony śluzowej macicy poza jamą macicy. Choroba dotyczy wyłącznie kobiet, często w wieku rozrodczym. Choroba rozwija się powoli, a przebiega często ze skąpymi objawami chorobowymi lub bezobjawowo. Endometrioza objawia się dolegliwościami bólowymi w miednicy mniejszej, zaburzeniami cyklu miesięcznego oraz obfitymi krwawieniami miesiączkowymi. Bardzo często doprowadza do zaburzenia zdolności rozrodczych bądź do bezpłodności.
W leczeniu endometriozy możliwe są dwie drogi: leczenie farmakologiczne lub chirurgiczne, a decyzja o sposobie leczenia zależy od wielu czynników w tym: wieku chorej, planowanego potomstwa, rozległości i lokalizacji zmian. W leczeniu farmakologicznym stosuje się leki przeciwbólowe działające objawowo oraz leki hormonalne. Celem zastosowania hormonów jest doprowadzenie do zaniku endometrium zlokalizowanego poza macicą oraz zahamowanie krwawienia. Kuracja trwa minimum kilka miesięcy. Zakres leczenia operacyjnego zależy głównie od rozległości zmian, dolegliwości oraz chęci posiadania potomstwa. W ginekologii ogromne znaczenie ma laparoskopia. Poza uwidocznieniem zmian i pobraniem wycinków, możliwe jest usunięcie ognisk, zmian na jajnikach czy bardziej radykalne zabiegi.