Cukrzyca ciążowa (cukrzyca ciężarnych) pojawia się pod koniec II lub na początku III trymestru ciąży. Chorobę zwykle powodują zmiany w produkcji hormonów. Cukrzyca wywołuje hiperglikemię płodu. Zwiększa ona ryzyko pojawienia się u nienarodzonego dziecka wad rozwojowych, np. w układzie nerwowym.

Przyczyny cukrzycy ciążowej

Cukrzyca ciążowa, zwana też cukrzycą ciężarnych, ujawnia się najczęściej między 24. a 28 tygodniem ciąży. Choroba znika po porodzie, jednak zwiększa ryzyko pojawienia się cukrzycy typu 2. u kobiety. W okresie 15 lat od urodzenia dziecka jest diagnozowana aż u 30-45% chorych na cukrzycę ciążową. Przyczyna choroby to zaburzenia w produkcji hormonów. W trakcie ciąży zwiększają się stężenia: laktogenu łożyskowego, prolaktyny, glukagonu i kortyzolu. Są antagonistami insuliny, co powoduje zmniejszenie wrażliwości komórek organizmu na jej działanie. Insulina odpowiada bowiem za regulowanie poziomu cukru we krwi. Im słabsza aktywność tego hormonu, tym szybciej podnosi się stężenie glukozy.

Czynniki, które zwiększają ryzyko pojawienia się cukrzycy ciążowej

Czynniki zwiększające ryzyko pojawienia się cukrzycy ciążowej to:

Jeśli kobieta wcześniej chorowała na cukrzycę – niezależnie od rodzaju – cierpi na tzw. cukrzycę przedciążową. Mogą jej towarzyszyć powikłania wywołane uszkodzeniami niewielkich naczyń tętniczych. Powodują one m.in. pogorszenie się wzroku i utrudnione gojenie się ran. Kobieta chorująca w trakcie ciąży na cukrzycę jest narażona na zwiększone ryzyko pojawienia się infekcji dróg moczowych, nadciśnienia tętniczego oraz stan przedrzucawkowy (groźny stan obejmujący m.in. nagłe skoki ciśnienia, bóle głowy i duszności).

Cukrzyca ciążowa a wady rozwojowe u dziecka

Nadmiar cukru z krwi przyszłej matki chorej na cukrzycę przenika przez łożysko. Tym samym może wywołać nadmierny poziom glukozy, tzw. hiperglikemię, u płodu. Choroba, która nie jest kontrolowana lub nie została wykryta może spowodować następujące wady rozwojowe u nienarodzonego dziecka: