W dzisiejszych czasach, gry komputerowe są bez wątpienia jednym z najpopularniejszych sposobów spędzania wolnego czasu, zarówno przez młodzież, jak i starszych zwolenników elektronicznej rozrywki. Wbrew obiegowym opiniom i niektórym histerycznym reakcjom mediów, nie ma w tym nic złego, wszak jest to na dobrą sprawę tylko niewinna zabawa, a między bajki można włożyć historie o tym, że można się od nich uzależnić lub, że mogą w jakiś inny pokrętny sposób zrujnować nam życie – wszelkie przypadki tego typu, o których od czasu do czasu jest głośno spowodowane są raczej osobistymi problemami takich osób, nieodpowiednim traktowaniem ze strony środowiska czy najbliższych, ale na pewno nie można obwiniać o to wirtualnej zabawy samej w sobie.
Dosyć skomplikowanym zagadnieniem jest kwestia najmłodszych graczy, czyli między innymi naszych dzieci – skoro powrót do „nieskażonej technologią” natury jest na dobrą sprawę obecnie niemożliwy, co zrobić, aby nasza pociecha mogła spędzać czas przy komputerze zarówno przyjemnie, jak i produktywnie oraz bezpiecznie; niemniej jednak, czy tego chcemy czy nie, praktycznie niewykonalnym jest odciąć dzieci od świata gier komputerowych, i co więcej, wcale nie jest to konieczne.
Nie zmienia to faktu, że powinniśmy zwracać uwagę i kontrolować z jakimi produkcjami ma kontakt nasze dziecko – w tym celu możemy oczywiście wspólnie spędzać czas na elektronicznej zabawie; umieścić komputer w jakimś w miarę dogodnym dla nas miejscu, z którego moglibyśmy z łatwośią od czasu do czasu zerkać an ekran czy też, przy wyborze gry, warto zaznajomić się ze stosowanym w większości krajów Europy, w tym Polsce, systemem PEGI, którego symbole umieszczane na pudełkach gier czy w internetowych sklepach, pozwolą nam wybrać produkcję najbardziej odpowiednią dla naszego dziecka: system ten zawiera, między innymi, proponowany minimalny wiek gracza, a także informacje dotyczące zawartości, która może być szkodliwa dla najmłodszego odbiorcy, jak na przykład wyjątkowo brutalna przemoc, a także elementy seksualne czy zawierające dyskryminację i korzystanie z narkotyków oraz innych używek.
Na szczęście, na rynku gier komputerowych jest naprawdę spory wybór różnego rodzaju produkcji o charakterze edukacyjnym czy też w inny sposób przeznaczonym dla młodszego odbiorcy, dzięki czemu nie musimy się specjalnie martwić o treści z jakimi nasze dziecko będzie miało w nich do czynienia. Sporo takich gier dostępnych jest także na przeglądarki internetowe: do naszej dyspozycji jest całe mnóstwo różnych serwisów, jak na przykład Poki, gdzie możemy znaleźć sporo produkcji adresowanych dla najniższej grupy wiekowej: są to przede wszystkim różnej maści gry edukacyjne, nastawione na łączenie przyjemnego z pożytecznym, jak na przykład różnorakie gry Disney'a, w których nasze dziecko wraz ze swoimi ulubionymi bohaterami znanymi z bajek tego studia może uczyć się podstawowych umiejętności matematycznych, językowych oraz wielu innych, a przy tym przyjemnie spędzić wolny czas przed komputerem. Czyli wszystko to, co potrzebne jest do jego edukacji i rozwoju poprzez grę.
Bardzo ważny jest również nasz osobisty nadzór oraz zdobywanie informacji na temat poszczególnych produkcji dostępnych na rynku – wszak nasza pociecha nie będzie przez całe życie w wieku kilku lat i nie będzie się zadowalać wyłącznie grami przeznaczonymi dla najmłodszych: w tym momencie powinniśmy wkroczyć z osobistą kontrolą gier i być może polecić dorastającemu dziecku coś, co bardziej odpowiadałoby jego stopniowi intelektualnego i emocjonalnego rozwoju – ostatnio coraz bardziej popularne są gry przygodowe nawiązujące do znanych seriali czy innych dzieł sztuki, w której gracz wcielając się w jednego z bohaterów musi podejmować nierzadko trudne wybory mające wpływ na całą późniejszą rozgrywkę. Tych jeszcze „wciąż młodych” przekonają z pewnością gry strategiczne, ekonomiczne czy też wszelkiej maści RPG.
Rodzice, którzy sami są graczami zauważą pewnie również, że ważna jest nie tylko kontrola oraz ograniczanie czasu jaki nasze dziecko spędza przed komputerem, ale i wspólne spędzanie czasu z pociechą – grając wspólnie. Tak często mówi się o „nieprzekraczalnej” barierze międzypokoleniowej i równie często zapomina o tym, że to, czym interesują oraz zajmują się nasze dzieci może być świetnym polem do porozumienia na tej płaszczyźnie, włączając w to gry komputerowe. Warto jednak pamiętać, aby pilnować, żeby gry nie stały się jedyną formą aktywności dziecka – gra w piłkę nożną w wirtualnym świecie nie zastąpi prawdziwej zabawy na boisku.
