Tylko kobiety po 30 roku życia mają problemy z zajściem w ciążę Powszechne jest przekonanie, że tylko kobiety po 30 roku życia mają problemy z ciążą. Często słyszymy, że na dziecko najlepszy czas jest, gdy przyszła mama jest jeszcze przed trzydziestką.
Prawda jest jednak taka, że problemy z zajściem w ciążę dotyczą kobiet w każdym wieku. Szacuje się, że w Polsce problem niepłodności dotyczy około 15% par w wieku rozrodczym. Faktem jest, że kłopoty te narastają wraz z upływem czasu. Gdy kobieta ma 30 lub 30 kilka lat jej płodność jest jeszcze niemal taka sama jak tuż przed ukończeniem 30 lat. Natomiast po ukończeniu 35 roku życia prawdopodobieństwo zapłodnienia zmniejsza się o co najmniej kilkanaście procent. Przyczynami, dla których starsze kobiety mają problemy z zajściem w ciążę są: wzrastająca liczba cykli bezowulacyjnych, pogorszenia się jakości komórek jajowych oraz mniejsza podatność na stymulację w przypadku podjęcia leczenia.
Wiek przyszłej mamy nie jest jedynym czynnikiem wpływającym na płodność. Wiele przyczyn niepłodności takie jak: zaburzenia hormonalne, nieprawidłowa budowa (zrosty, mięśniaki), zaburzenia immunologiczne czy endometrioza, mogą dotyczyć kobiet w każdym wieku.

Niepłodność to problem kobiet/zawsze dotyczy kobiet
Wbrew obiegowej opinii niepłodność nie dotyczy wyłącznie kobiet. Badania dowodzą, że przyczyny niemożności poczęcia dziecka leżą równie często po stronie kobiety, jak i mężczyzny (po 50%). W co trzeciej parze problemy z ciąże poczęciem dziecka dotyczą tylko mężczyzny lub tylko kobiety. Natomiast w ok. 20% przyczyna jest wspólna i para musi leczyć się równolegle. Dlatego w profesjonalnych klinikach pierwsza wizyta w gabinecie lekarskim polega na zebraniu szczegółowego wywiadu od obojga partnerów.

Problemy z zajściem ciążę mogą przejść z czasem same
Bywa tak, że niemożność zajścia w ciążę jest chwilowa i sama mija z czasem. Takie przypadki są jednak nieliczne i dotyczą osób, które nie mogą począć dziecka z powodu stresu lub złej diety. W takich sytuacjach zwykła zmiana sposobu odżywiania potrafi pomóc parze w poczęciu upragnionego dziecka. Znane są przypadki par, które po bezskutecznym leczeniu zdecydowały się na adopcję, a następnie w wyniku ustąpienia presji związanej z pragnieniem poczęcia dziecka, kobieta zachodziła ciąża.
Przeważnie jednak, powody niemożności zajścia w ciążę są bardziej złożone i wymagają leczenia. Brak ciąży po roku regularnego współżycia bez stosowania jakichkolwiek metod antykoncepcyjnych powinien być sygnałem do udania się do specjalisty  – Właściwe zdiagnozowanie przyczyn niepłodności jest podstawą do osiągnięcia sukcesu w leczeniu niepłodności. Odkładanie wizyty u lekarza i czekanie na to, że problem sam minie, tylko zmniejsza szanse na upragnioną ciążę – mówi dr Aneta Tramś-Sujka z Centrum Medycznego ENEL-MED.

Antykoncepcja wpływa na niepłodność

Nie ma jednoznacznych, wiarygodnych badań, które potwierdzałyby tezę, iż antykoncepcja ma negatywny wpływ na płodność. Co jakiś czas pojawiają się kontrowersje szczególnie wokół środków hormonalnych (np. pigułek i plastrów antykoncepcyjnych), które rzekomo miałyby powodować niepłodność. Ich działanie polega na czasowym zahamowaniu owulacji, które jest całkowicie odwracalne po odstawieniu środka hormonalnego. Często na skutki nie trzeba czekać długo. Znane są sytuacje, gdy kobiety zachodziły w ciążę w wyniku nieregularnego stosowania pigułek antykoncepcyjnych – zapominały o pigułce, lub brały ją o nieodpowiedniej porze.

in vitro - to jedyna metoda leczenia niepłodności

In vitro ze względu na szum medialny jest najbardziej znaną metodą walczenia z niepłodnością. Nie jest ona jednak jedyną i najczęściej stosowaną metodą leczenia osób, niemogących mieć dzieci. W zależności od przyczyn niepłodności stosuje się leczenie farmakologiczne, inseminację, a dopiero w ostatniej kolejności, gdy inne metody zawiodą, zapłodnienie pozaustrojowe, czyli tzw. in vitro (łac. ze szkła).
Etapem poprzedzającym leczenie jest diagnoza, której dokonuje specjalista w trakcie wstępnej konsultacji. W jej trakcie lekarz pyta o przebyte choroby, operacje, regularność cykli kobiety, czas starań o dziecko, wiek, nawyki żywieniowe i używki. W zależności od przebiegu rozmowy, lekarz opracowuje plan leczenia i kieruje parę na badania lub konsultacje u specjalistów (np. dietetyka, urologa, androloga). Niejednokrotnie okazuje się, że żeby para mogła począć dziecko, musi zmienić swoje nawyki, np. żywieniowe.