Taniec brzucha

Autor: Urszula Arczewska

Korzenie tego tańca można odnaleźć w starożytnym Egipcie. Wszystko to, co ukazywało się w świecie rzeczywistym miało dla Egipcjan boskie znaczenie i również zwykłe przejście z nocy w dzień było uważane za manifestację boskości. Izyda była boginią księżyca, tajemnicy, magii i piękności, symbolem kobiecości, wiernej małżonki, przyjemnej, dobrze wychowanej i kochającej. Oto jak zaczynały się ceremonie na cześć tej bogini: świętą sztuką tańca Izydy czczono boginię jako brzuch i jako pochodzenie życia. Kobiety, które tańczyły na jej cześć miały posiadać, jako dary boskie, płodność, piękność, urok, inteligencję, determinację, aby uzyskać to wszystko, czego pragnęły. W antycznym Egipcie wszystkie ceremonie odbywały się w świątyniach. W świątyni poświęconej bogini Izydzie ofiarowywano kadzidła, perfumy i kwiaty. Podczas gdy duchowni przygotowywali ceremonię, kobiety tańczyły i były odpowiedzialne za prawdziwe połączenie płaszczyzn duchowych. Poprzez ich śpiewy i tańce otwierały się wszystkie czakry, zarówno w kierunku Matki Ziemi, jak i w stronę wyższych płaszczyzn. W taki sposób boska energia mogła ujawnić się i oddziaływać w harmonijny sposób.
Po inwazji Arabów na Egipt (680 r. przed Chrystusem) święty taniec zaczął się zmieniać.
Arabowie zafascynowani ruchami i kostiumami tancerek uczynili ten taniec własnym; wykonywano go z okazji świąt przyspieszając rytmy. W krótkim czasie rozprzestrzenił się on na całym świecie, przybierając odmienne znaczenia w rożnych regionach. Określenie "taniec brzucha" jest dosyć nowe, wymyślili je Europejczycy ze względu na ruch miednicy w owym tańcu.

Korzyści

Wiele jest korzyści odnoszonych przez tych, którzy uprawiają z uporem taniec brzucha, zarówno na poziomie fizycznym, jak i duchowym. Na poziomie fizycznym - ruchy tańca orientalnego wzmacniają umięśnienie, rozluźniając je i czyniąc wytrzymałym, ponieważ ćwiczą napięcie mięśni. Wzmacniają i pojędrniają mięśnie stóp, łydek i ud, chroniąc przed zaburzeniami krążenia dzięki aktywności nóg i kompletnego przylegania stóp do ziemi. Mięśnie brzucha, bioder i pośladków zostają rozluźnione i wzmocnione. Talia staje się cieńsza i zyskuje delikatny wygląd dzięki licznym ruchom obrotowym, które przynoszą korzyść również częściom wewnętrznym narządów kobiecych. Zostają wzmocnione mięśnie grzbietu i zlikwidowane zaburzenia kręgosłupa. Poprzez stałe praktykowanie tańca uzyskuje się bardziej rozluźnione plecy i mniejszą skłonność do blokad i bólów fizycznych. Taniec ma działanie terapeutyczne jeśli chodzi o krążenie, co powoduje korzyści zarówno na płaszczyźnie mięśniowej, jak i oddechowej. Wreszcie, choć nie jest to korzyść najmniej ważna, zauważa się znaczne zmniejszenie bólu, zarówno jeśli chodzi o miesięczny upływ krwi, jak i w czasie porodu; ruch miednicy, bioder i mięśni brzucha, poza ewidentnym upiększeniem form i wzrostu toniczności tych mięśni, korzystnie wpływa na skurcze i rozwarcie szyjki macicy podczas porodu, przyśpieszając go.
Na poziomie duchowym - taniec pozwala na przepływ czystej energii poprzez czakry tancerki i pozwala na stworzenie wewnętrznej harmonii oraz jej rozprzestrzenianie się w otoczeniu; poprzez ruchy rąk, które przyjmują energię ze wszechświata i ruchy stóp, które otrzymują podparcie od Matki Ziemi, taniec pozwala na wejście w kontakt ze wszechświatem. Ten zespół czynników pomaga odblokować uczucia i pozwolić na zwiększenie bezpieczeństwa oraz świadomości samych siebie i własnego życia.

Korzyści

Nie istnieją specyficzne przeciwwskazania co do tańca brzucha, podczas gdy pozostają nimi, tak jak i dla każdej innej aktywności fizycznej, poważne patologie czy ograniczenia ruchowe. W rzeczywistości zwykły ból krzyża lub sztywność karku mogą być nawet uleczone przez ten typ tańca.

Kiedy praktykować

W krajach arabskich taniec brzucha często jest uprawiany w rodzinach: dziewczynki uczą się wszystkich jego ruchów już w dzieciństwie. Z okazji różnych świąt, takich jak śluby lub narodziny dziecka, kobiety śpiewają i tańczą w atmosferze wielkiej radości i szczęścia. Również na zachodzie taniec może być praktykowany we własnym domu, pozwalając na uzyskanie znacznych korzyści fizycznych i duchowych; oczywiście konieczne jest pobieranie nauki od nauczycielek i profesjonalistów w tej dyscyplinie.

Użycie woalu

Niektórzy myślą, iż użycie woalu wypływa z potrzeb scenografii teatralnej, inni ze stał się on częścią kostiumu tancerek w następstwie sukcesu jakiegoś filmu. W istocie woal był obecny już w świętym tańcu starożytnych Egipcjan, uważano go za symbol czystości i tajemnicy, był ściśle związany z kultem boskości w ceremoniach obchodzonych przez duchownych starożytnego Egiptu. Ukazywał wszystko to, co było ukryte, w tańcu, symulując poprzez woal gest picia nektaru bogów, proszono w darze o świadomość i wiedzę. To głębokie znaczenie symboliczne, zatarte z upływem czasu, zostało przywołane w czasach stosunkowo niedawnych dla potrzeb czysto scenograficznych.
Tancerka zaczyna zawsze od jednego woalu i, wraz z rozwojem zdolności, może dojść do używania siedmiu lub, co rzadsze, dziewięciu woali. Woal ma rożne wymiary i kolory, każdy o innym znaczeniu. Na przykład, jeśli przykrywa głowę, taniec imituje szczególnego ptaka, symbolizuje tajemną wiedzę, gdy przykrywa całe ciało tancerka wskazuje na możliwość wydarzenia się czegoś dobrego, pomimo że na chwilę wydaje się wszystko być przyciemnione... W sakralnym tańcu siedmiu woali (zdejmowanych po jednym za każdym razem) woale symbolizują siedem czakr lub siedem planet o rożnych kolorach, przedstawiających trudność, którą należy pokonać w celu osiągnięcia wzrostu duchowego. Czerwony kolor odpowiada Marsowi, pomarańczowy Jowiszowi, żółty Słońcu, zielony Merkuremu, błękitny Wenusowi, liliowy Saturnowi i biały Księżycowi. Cztery woale są przymocowane do bioder (dwa z jednej strony i dwa z drugiej), biały przysłania twarz, podczas gdy inne dwa trzymane rękami przykrywają ramiona.

Proste sekwencje kroków

Jest ich mało i są one łatwe, zmieniają się wraz z figurami miednicy. Po raz wyuczonych podstawowych krokach konieczne jest nadążanie za rytmem i oddanie się mu. "Trzeba, aby ciało odprężyło się przy muzyce". Taniec brzucha jest wolny i kreatywny, a każda tancerka stwarza z niego własny taniec, jedyny i osobisty. Oto podstawowe figury tańca brzucha:
ruchy bioder - poruszanie miednicą w kierunku poziomym dające jedno lub dwa uderzenia biodrami;
wibracje - szybkie potrząsanie miednicą lub ramionami;
obrót - kreślenie koła miednicą lub biodrami;
ósemka pozioma - przewiduje obrót bioder, które kreślą symbol nieskończoności w sposób płynny i ciągły.

e-mail autorki

...