Zalety produktów sojowych są znane nie od dziś. Codziennie odkrywamy nowe czynniki pozytywnie wpływające na nasze zdrowie. By zdrowo żyć musimy dostarczać organizmowi podstawowe „paliwo”, którym są węglowodany. W procesie trawienia cukry te są przetwarzane na glukozę, która daje nam energię. To bardzo ważne by każdego dnia zadbać o odpowiedni jej poziom spożycia. Jaki jest związek pomiędzy soją a właściwym poziomem cukru we krwi?
Organizm ludzki potrzebuje różnego czasu do przetworzenia węglowodanów, w zależności od ich pochodzenia. I tu tkwi tajemnica zarówno odchudzania, jak i utrzymywania właściwego poziomu cukru we krwi, co jest szczególnie istotne dla diabetyków. Węglowodany występują w zbożach, warzywach, owocach, produktach mlecznych i roślinach strączkowych, w tym w soi. W prawidłowym doborze produktów pomocna będzie znajomość indeksu glikemicznego poszczególnych produktów.

Indeks glikemiczny (IG) jest miarą szybkości trawienia i wchłaniania danego pokarmu, a także jego zdolności do podwyższania poziomu glukozy we krwi. Im szybciej produkt ulega strawieniu, a zawarty w nim cukier wchłonięciu do krwi, tym wyższa jest wartość indeksu glikemicznego. Indeks dla glukozy wynosi 100 i jest to punkt odniesienia, na postawie którego oblicza się indeks dla innych produktów. Produkt o wskaźniku równym 100 powoduje wzrost stężenia glukozy we krwi właściwy dla spożycia 50 gramów glukozy lub 50 gramów węglowodanów w białym chlebie. Nie jest to dieta zalecana przez lekarzy. O wiele zdrowiej jest uzupełniać dietę produktami o IG poniżej 50, wśród których godną polecenia jest soja i jej produkty.

Wszystkie produkty spożywcze możemy podzielić w następujący sposób, biorąc pod uwagę ich indeks glikemiczny:

- IG powyżej 75: produkty szybko trawione i wchłaniane (np. bób, napoje gazowane, białe pieczywo, pączki, wafelki, ryż biały, kasza kuskus, ziemniaki purée, melon)
- IG pomiędzy 75 a 50: produkty umiarkowanie szybko trawione i wchłaniane (np. pieczywo razowe, kukurydza świeża, morele, banany, ziemniaki gotowane w mundurkach)
- IG poniżej 50: produkty powoli trawione i wchłaniane (np. ryż brązowy, soja, soczewica, pumpernikiel, kasza gryczana, kasza pęczak, jabłka, pomarańcze, większość warzyw);

Produkty o wysokim indeksie glikemicznym są szybko trawione i wchłaniane z jelita cienkiego do krwioobiegu. Stężenie cukru we krwi podnosi się wówczas bardzo gwałtownie, na co organizm reaguje nagłym wyrzutem insuliny. Jej stężenie we krwi może zwiększyć się nawet 10-krotnie. Kolejną reakcją organizmu jest równie gwałtowny spadek poziomu cukru we krwi i transport glukozy do komórek.

Gdy spożywamy produkty bogate w węglowodany złożone, czyli te o niskim indeksie glikemicznym, cukier we krwi podnosi się znacznie wolniej i dłużej utrzymuje na stałym poziomie. Jego stężenie nie osiąga tak wysokich wartości, jak w przypadku produktów o wysokim IG. Dla porównania stężenie cukru we krwi dla produktów o wysokim IG osiąga wartość 1,4 – 1,6 g/l i szybko się obniża, natomiast w przypadku produktów o niskim IG jest to wartość ok. 1,2 g/l, która utrzymuje się przez dłuższy czas. Jednocześnie jednorazowy wyrzut insuliny jest dużo mniejszy.





Rośliny strączkowe, w tym soja, są źródłem produktów o niskim indeksie glikemicznym. Jedzenie soi nie powoduje gwałtownych skoków poziomu glukozy we krwi. To bardzo ważne, zwłaszcza dla osób chorych na cukrzycę oraz tych, którzy dbają o sylwetkę.

Oto niektóre z produktów marki Orico, które warto zawsze mieć w swojej kuchni, oraz kilka przepisów na ich wykorzystanie w codziennej diecie:

- Tofu – jest serem sojowym otrzymywanym z przygotowanego wcześniej napoju sojowego. Powstały twarożek odcedza się i prasuje. Kupić można wiele jego rodzajów np. tofu twarde o zwartej strukturze, specjalne tofu sałatkowe, a nawet pyszne tofu wędzone. Tofu jest świetnym dodatkiem do zup, sałatek czy gulaszy, ale nadaje się także do smażenia lub może być jedzone z rzodkiewką i szczypiorkiem tak jak twarożek.

- Kotlety sojowe -  powstają z mąki sojowej. To bardzo szybkie i łatwe w przygotowaniu danie, które w przeciwieństwie do kotletów mięsnych nie zawiera cholesterolu. Kotlety sojowe dostępne są na rynku w wielu wersjach – najpopularniejsze są kotlety sojowe a'la schabowe i kotlety sojowe a'la schabowe o smaku kurczaka. Kotlety sojowe przed spożyciem należy namoczyć w wodzie lub rosołku, w którym miękną i pęcznieją – dopiero po takiej obróbce wstępnej nadają się do dalszej obróbki technologicznej np. do smażenia.

Sałatka „letnia” (IG: ok. 20 – obliczenie szacunkowe)


Składniki:
- pół główki sałaty
- 3 pomidory
- 1 średni ogórek
- papryka
- oliwki czarne
- sos winegret
- ser tofu sałatkowe Orico

Przygotowanie:

Do naczynia sałatkowego wkładamy pół główki sałaty (poszarpanej). Następnie dorzucamy 3 pokrojone pomidory, średniego zielonego ogórka, czerwoną paprykę oraz czarne oliwki. Przygotowujemy sos winegret. Do sałatki dodajemy pokrojony w kostkę ser tofu sałatkowe. Wszystko razem mieszamy i wstawiamy na pół godziny do lodówki. Sałatka idealnie smakuje z medalionami sojowymi Orico i kaszą gryczaną Orico.

Kotlety sojowe po królewsku (IG: ok. 50 – obliczenie szacunkowe)

Składniki:
- 1 opakowanie steków lub kotletów a 'la schabowych Orico
- 2-3 jabłka
- 2-3 banany
- 4-5 plastrów ananasa
- masło do smażenia
- natka pietruszki
- curry

Przygotowanie:

Kotlety sojowe zalewamy gorącą wodą. Czekamy około 5 minut. Odsączamy miękkie kotlety. Lekko oprószamy solą i pieprzem. Panierujemy w jajku i bułce. Robimy sos z owoców: jabłka obieramy, kroimy w szesnastki, banany kroimy w plastry, dodajemy ananasy pokrojone w kostkę. Owoce obsmażamy na maśle, dodajemy do kotletów. Posypujemy posiekaną natką pietruszki. Podajemy z ryżem.

Smacznego.








Najczęściej zadawane pytania



Podobne artykuły:

Ile kalorii kotlet schabowy w panierce kcal
Herbata czarna liściasta Ranking
Papryka konserwowa wartości odżywcze
Oliwa z oliwek odchudzanie
Wafelek grzesiek bez czekolady kcal
schabowy smazony kalorie
Bajgiel z sezamem kcal
Ile kalorii ma kotlet z mielonej ryby
Jesiotr wędzony wartości odżywcze
Bób indeks glikemiczny
Ile kalorii ma surówka z pomidorów i ogórka

Wersja do druku