Dotyczy głównie kobiet w średnim wieku w okresie około i po-menopauzalnym. Dopóki nie zacznie rozrastać się poza jajniki, prawie nie daje objawów lub sąone mało charakterystyczne - o chorobie może świadczyć np. przedłużająca sięniestrawność, wzdęcia, bóle podbrzusza, czy brak apetytu. Najważniejsza jestprofilaktyka, czyli regularne wizyty u ginekologa. Przy zmianach łagodnychzwykle stosuje się farmakoterapię i po 3 - 6 miesiącach wykonuje się kontrolneUSG. W przypadku zaawansowanej choroby konieczna jest operacja - wycina się obajajniki, jajowody, macicę oraz okoliczne węzły chłonne. Potem najczęściej zlecasię chemioterapię.

Najczęściej zadawane pytania



Podobne artykuły:


Wersja do druku